De President van Italië, Giorgio Napolitano, in de schijnwerpers

De President van Italië komt in beeld nu het land in crisis verkeerd en Berlusconi gaat aftreden. Het is de normale procedure waar de President de partijleiders ontvangt om te beslissen hoe en met wie als regering Italië doorgaat. In Nederland komt in zulke situaties mevrouw Van Oranje Nassau in beeld, maar dat kan beter met een President. Een President hoeft niet geheimzinnig te doen en kan zeggen wat hij meent te moeten zeggen, zonder dat een lagere politicus hem de mond snoert.
Bovendien is er geen discussie over het gegeven, dat een nieuw kabinet het beste door de President gestart kan worden door het aanstellen van een formateur of meteen een premier, in Nederland de minister-president. In Nederland kan de Tweede Kamer een formateur of kandidaat minister-president kiezen, die daarna door de President en de kandidaat zelf wordt aangesteld in een Presidentieel besluit.
Eerst was er de President van Griekenland, Papoulias, die in de schijnwerpers trad na het aftreden van Papandrou en nu de President van Italië. De winst voor Nederland is, dat het Nederlandse volk ziet en verneemt dat Griekenland en Italië boven hun premiers ook nog een President hebben. Menigeen zal dat al wel geweten hebben, maar zie je zo iemand nooit in beeld, leeft het niet. Nu dus wel.
De President van Griekenland is 82 en President van Italië is 86, beide zeer krasse bazen dus. In mijn beleving waren de oudste Presidenten, die ik meemaakte, Ronald Reagan en Jacque Chirac, ook de beste.
Een echte aanbeveling voor het Nederlandse volk om ook over te stappen op de Republiek Nederland met een gekozen President. Ik ben er klaar voor.
Berlusconi moet zijn biezen pakken.