Van een monetaire unie naar een begrotingsunie, zo A. Merkel het nu noemt, is toch een hele stap en alle parlementen van de eurozone zullen er mee moeten instemmen. In Nederland ligt het voor de hand, dat er een referendum over een eventuele begrotingsunie zal moeten plaatsvinden, omdat een essentieel deel van onze soevereiniteit daarmee zou worden weggegeven.
President Sarkozy van Frankrijk heeft gisteren min of meer laten doorschemeren bereid te zijn soevereiniteit in te leveren voor een begrotingsunie, maar zijn tegenkandidaten Hollande en mevrouw Le Pen denken daar heel anders over. Duitsland lijkt op dezelfde lijn, als Sarkozy te zitten. Wordt de kleine Fransman opnieuw President, wordt het voor Nederland haast onmogelijk niet in te stemmen met een begrotingsunie. De verandering naar een begrotingsunie kan er dus komen, maar dat zal dan zeker een aantal jaren kosten. Een aantal eurozone-landen zou kunnen afhaken. Komt er een begrotingsunie, komen er ook eurobonds, dat is een afspraak tussen Duitsland en Frankrijk.
Het is echter lang niet zeker dat een begrotingsunie de problemen definitief oplost. Het probleem van de armere landen, die er op los leven en schulden maken blijft bestaan en van een kale kip kun je niet plukken. Stel dat een EU orgaan deze landen dwingt tot bezuinigingen of belastingmaatregelen om de begroting dekkend te maken en deze landen slagen er niet in deze bezuinigingen of hogere belastingen te realiseren, door bijvoorbeeld verzet van hun bevolking, is het probleem er nog altijd. De EU kan demonstraties in afzonderlijke landen niet verbieden en heeft geen politiemacht of leger om op te treden tegen gewelddadige protesten. Kortom ook dan zal een zo grote EU niet functioneren is mijn verwachting. In de zuidelijke landen is het altijd mooi weer en de verleiding om in de zon te gaan liggen in plaats van je kapot te werken is te groot in deze landen en ze zullen daarom altijd sterk blijven afwijken van de Noord- west-Europese landen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten