De Koning heeft de absolute macht bij een formatie

De Grondwet artikel 43:
De minister-president en de overige ministers worden bij koninklijk besluit benoemd en ontslagen.
De Grondwet artikel 47:
Alle wetten en koninklijke besluiten worden door de Koning en door een of meer ministers of staatssecretarissen ondertekend.
De Grondwet artikel 48:
Het koninklijk besluit waarbij de minister-president wordt benoemd, wordt mede door hem ondertekend. De koninklijke besluiten waarbij de overige ministers en de staatssecretarissen worden benoemd of ontslagen, worden mede door de minister-president ondertekend.

De Koning kan dus een koninklijk besluit nemen tot aanstelling van een willekeurige Nederlander tot minister-president, als die willekeurige Nederlander bereid is het KB van zijn aanstelling mede te ondertekenen. 
Vervolgens kunnen de Koning en de zo door de Koning aangestelde minister-president ministers en staatssecretarissen aanstellen bij KB. Ook kan de Koning bij Koninklijk Besluit elk der Kamers ontbinden, artikel 64 van de Grondwet.

En was er weer naïef orangisten gezeur rond de macht van de Koning. 
De Koning heeft namelijk bijna de absolute macht bij een formatie. 
Dat de Koning daar geen gebruik van durft te maken heeft te maken met 1848. 
Toen stond Willen II alle macht af aan het volk uit angst vermoord te worden en verzocht hij Thorbecke een Grondwet op te stellen.
De ministeriële verantwoordelijkheid werd ingevoerd om de macht bij de Koning weg te nemen. 
Uit bovenstaande artikelen van de Grondwet blijkt, dat het Thorbecke alleen niet is gelukt de macht bij de Koning weg te nemen.
De Koning hoeft alleen maar te zorgen, dat hij een minister-president aanstelt, die hem onvoorwaardelijk trouw is en dan hebben ze samen de absolute macht.
Alle naïeve gezeur en gekunstelde constructies, waar de tweede Kamer zich mee bezighoudt ten spijt.

De Koning heeft hier dezelfde macht als Erdogan in Turkije of Poetin in Rusland, die beide door de orangisten als dictators worden afgeschilderd.